Steenzettingen op steile taluds komen in heel Nederland voor. Het betreft dan meestal slechts een smalle strook relatief laag op het talud. De meeste steile steenzettingen komen in Friesland voor, namelijk langs het IJsselmeer, langs de Waddenzeekust en op Ameland. Het overgrote deel bestaat uit basalt, en een paar vakken zijn bekleed met Basalton. De taludhelling is gemiddeld 1:1,8. Dit onderzoek richt zich op het analyseren van oude modelonderzoeken en informatie uit de praktijk om daarmee conclusies te kunnen trekken over de te verwachten stabiliteit van steenzettingen op steile taluds.
Er zijn over het algemeen nauwelijks problemen met steenzettingen op steile taluds, mede omdat ze vrij laag op het talud zitten. Daar treedt geregeld een hoge belasting op en zullen te dunne steenzettingen in het verleden al lang verbeterd zijn. Dit opent de mogelijkheid om gebruik te maken van ‘bewezen sterkte’. Als op een bepaald dijkvak een bekleding op een steil talud een zware storm al weerstaan heeft, levert dat informatie over de kennelijke stabiliteit van de bekleding. Als elders een bekleding aanwezig is waar dezelfde golfcondities onder toetsomstandigheden optreden en de bekleding is verder gelijk of sterker, dan zou die bekleding goedgekeurd kunnen worden op basis van het principe van bewezen sterkte.
Naast de stabiliteit van de steenzetting op een steil talud speelt ook afschuiving bij steile taluds een belangrijke rol.
Referenties
- Stabiliteit van steenzettingen op steile taluds, M. Klein Breteler en I. van der Werf, WL/Delft Hydraulics, 1 februari 2007.
Zie ook
Begrippen
